Η επιθυμία του ανθρώπου για μέθεξη με τον Θεό ανέκαθεν μετουσιωνόταν σε μελωδικό άκουσμα, οδηγώντας δημιουργούς και ακροατές στη λύτρωση μέσα από την τέχνη και τη μουσική. Ακόμα και οι νεκρώσιμες ακολουθίες ή οι πένθιμοι θρήνοι για το Θείο Πάθος στο χριστιανικό κόσμο αποκτούν μιαν υπερβατική διάσταση που πάντοτε συγκινούσε βαθιά τους πιστούς αλλά και το φιλόμουσο κοινό απανταχού της Γης. Μια από τις πλέον αριστουργηματικές συνθέσεις της δυτικοευρωπαϊκής θρησκευτικής μουσικής, το «Ρέκβιεμ» του Β. Α. Μότσαρτ θα παρουσιαστεί από την χορωδία “ΟΡΦΕΑΣ” Τρίπολης, για 2η συνεχόμενη χρονιά στον Άλιμο και στην Τρίπολη, κατά τις πασχαλινές εκδηλώσεις των δήμων Αλίμου και Τρίπολης Αντίστοιχα.
Το Ρέκβιεμ
Ο τελευταίος χρόνος (1791) της ζωής του Μότσαρτ υπήρξε ιδιαίτερα παραγωγικός. Ο φόρτος εργασίας ήταν μεγάλος, εκείνο το καλοκαίρι, καθώς ο συνθέτης είχε στα σκαριά τον «Μαγικό Αυλό» και τη «Μεγαλοψυχία του Τίτου». Στις ήδη ανειλημμένες καλλιτεχνικές του υποχρεώσεις ήρθε να προστεθεί αιφνιδίως και η παραγγελία ενός ρέκβιεμ από ανώνυμο εντολέα, την οποία ο Μότσαρτ δέχθηκε να φέρει σε πέρας για δύο λόγους: επιθυμούσε από τη μία να ασχοληθεί εκ νέου με την εκκλησιαστική μουσική και από την άλλη να βελτιώσει την οικονομική του κατάσταση. Ως γνωστόν, το Ρέκβιεμ δεν ολοκληρώθηκε, παρά τις προσπάθειες του συνθέτη, αφού η υγεία του είχε αρχίσει να φθίνει δραματικά
(απεβίωσε τον Δεκέμβριο του 1791). Το μυστήριο που κάλυπτε τον άγνωστο εντολέα, ωστόσο, έχει πλέον λυθεί: ήταν ένας αριστοκράτης, ερασιτέχνης μουσικός και συνθέτης, που συνήθιζε να προσλαμβάνει προικισμένους δημιουργούς της εποχής του, προκειμένου αυτοί να συνθέτουν έργα για λογαριασμό του έναντι αδρού τιμήματος, τα οποία ο ίδιος παρουσίαζε ως δικά του. Όταν, λοιπόν, ο Κόμης φον Βάλζεγκ έχασε τη σύζυγό του παρήγγειλε στον Μότσαρτ, μέσω ενός αγγελιαφόρου, μια νεκρώσιμη ακολουθία που θα εμφάνιζε ως δήθεν δική του. Το ημιτελές δημιούργημα του μεγάλου δασκάλου ανέλαβαν να αποπερατώσουν οι μαθητές του Άιμπλερ και Ζίσμαϊρ. Στη συνέχεια, η σύζυγος του Μότσαρτ Κονστάντσε προώθησε την παρτιτούρα στον Κόμη φον Βάλζεγκ, που τη διηύθυνε ο ίδιος στη μνήμη της συζύγου του, τον Δεκέμβριο του 1793 στην πόλη Βίνερ-Νόυσταντ της Αυστρίας. Η πραγματικά πρώτη πλήρης εκτέλεση του έργου δόθηκε στη Βιέννη στις 2 Ιανουαρίου 1793.
Χαρακτηριστική είναι η άποψη του νομπελίστα Έλληνα ποιητή Οδυσσέα Ελύτη, για το Ρέκβιεμ του Μότσαρτ, στο οποίο διακρίνει μια θεραπευτική μουσικότητα στις εικόνες που διαγράφουν οι ήχοι και οι αρμονίες αυτού του αριστουργήματος της κλασικής μουσικής. Η άποψη αυτή, όσο περνούν τα χρόνια, ακούγεται όλο και πιο νέα, όλο και πιο φυσική. Λέει λοιπόν ο Ελύτης για την μουσική του Mozart:
“… Η μουσική του έχει το αυτοδύναμο ενός φυσικού πίδακα που μας θαμπώνει, κάνει τα πράγματα να κολυμπούν μισό μέτρο πάνω από το έδαφος, σε μια σωστή πλημμύρα φωτός, λαμπερές ψιχάλες ήχων που διασχίζουν λοξά το σκοτεινό μας παράθυρο …” [από Οδυσσέας Ελύτης. Ευχαριστώ, Wolfgang Amadeus, Εν Λευκώ, σελ. 249-253. Εκδόσεις Ίκαρος]
Κυριακή των Βαΐων, 24 Απριλίου 2016 | Άλιμος Αττικής
Θεατρική Σκηνή “ΚΑΡΟΛΟΣ ΚΟΥΝ”, ώρα 20.30 | Είσοδος Ελεύθερη
Συμμετέχουν: Μυρσίνη Μαργαρίτη (soprano) | Έλενα Μαραγκού (mezzo) Γιάννης Φίλιας (tenor) | Τίμος Σιρλαντζής (basso)
Χορωδία “ΟΡΦΕΑΣ” Τρίπολης | Μουσική διδασκαλία Χριστίνα Αθανασοπούλου
Συνοδεύει μικρή συμφωνική ορχήστρα
Διευθύνει ο Θεόδωρος Γ. Λεμπέσης
Μεγάλη Τετάρτη, 27 Απριλίου 2016 | Τρίπολη
Μαλλιαροπούλειο Δημοτικό Θέατρο Τρίπολης, ώρα 20.30 | Είσοδος Ελεύθερη
Συμμετέχουν: Μυρσίνη Μαργαρίτη (soprano) | Ελένη Βουδουράκη (mezzo) | Γιάννης Φίλιας (tenor) | Τίμος Σιρλαντζής (basso)
Χορωδία “ΟΡΦΕΑΣ” Τρίπολης | Μουσική διδασκαλία Χριστίνα Αθανασοπούλου
Συνοδεύει μικρή συμφωνική ορχήστρα
Διευθύνει ο Θεόδωρος Γ. Λεμπέσης
Για την καλύτερη κατανόηση του λατινικού ποιητικού κειμένου, έχει προβλεφθεί η προβολή υπερτίτλων.
